Αν στην περιοχή μιας ρίζας της συνάρτησης
η
και η
είναι συνεχείς, τότε μπορούμε να
αναπτύξουμε αλγορίθμους, οι οποίοι συγκλίνουν στη ρίζα της εξίσωσης
ταχύτερα από όλες τις μεθόδους που
εξετάσαμε ως τώρα.
Η μέθοδος Newton-Raphsonείναι ευρύτατα διαδεδομένη και η
δημοφιλέστερη από όλες τις προηγούμενες μεθόδους, απαιτεί όμως τη
γνώση της συναρτησιακής μορφής της 1ης παραγώγου της συνάρτησης
.
Έστω ένα σημείο , το οποίο θεωρούμε ως την πρώτη προσέγγιση
στη ρίζα. Παίρνοντας την εφαπτομένη της καμπύλης στο σημείο
και προσδιορίζουμε ένα νέο σημείο
από την τομή της εφαπτομένης με τον άξονα
(άρα
).
Οπότε, από το ορθογώνιο τρίγωνο
(βλ. Σχήμα
1.5 βρίσκουμε:
![]() |
(30) |
|
Ας προσπαθήσουμε τώρα να δημιουργήσουμε τη σχέση
(1.31) με πιο αυστηρό τρόπο. Αν υποθέσουμε ότι
είναι η ακριβής λύση της εξίσωσης και μια τιμή
βρίσκεται σχετικά κοντά στην
και έστω
. Τότε: