Η τεχνική της αριθμητικής ολοκλήρωσης είναι ανάλογη μ' αυτή της
αριθμητικής παραγώγισης. Κατ' αρχάς, είτε δίδεται μία συνάρτηση
προς ολοκλήρωση είτε δίνονται τα σημεία
από τα
οποία διέρχεται η συνάρτηση. Θα υπολογίσουμε ένα κατάλληλο
συμπτωτικό πολυώνυμο και στη συνέχεια αντί της συνάρτησης
ολοκληρώνουμε το συμπτωτικό πολυώνυμο. Δηλαδή:
![]() |
(150) |
![]() |
(151) |
Οπότε ανάλογα με τον αριθμό των όρων του πολυωνύμου που διατηρούμε
λαμβάνουμε διάφορετικής ακρίβειας μεθόδους προσεγγιστικού
υπολογισμού της τιμής των ορισμένων ολκληρωμάτων. Το σφάλμα στην
αριθμητική ολοκλήρωση θα υπολογισθεί από την ολοκλήρωση του
σφάλματος του συμπτωτικού πολυωνύμου, δηλαδή
![]() |
(152) |
![]() |
(153) |
Στη συνέχεια θα δημιουργήσουμε τύπους αριθμητικής ολοκλήρωσης με βάση το βαθμό του συμπτωτικού πολυωνύμου.
Βρίσκουμε: